Gen 2 | PolUGdanska | STEP | Tak ukończone zostały niebiosa i ziemia oraz wszystkie ich zastępy.

Genesis 2

Rozdział 2

1 Tak ukończone zostały niebiosa i ziemia oraz wszystkie ich zastępy. 2 W siódmym dniu Bóg ukończył swe dzieło, które uczynił; i odpoczął siódmego dnia ^a od wszelkiego swego dzieła, które stworzył. 3 I Bóg błogosławił siódmy dzień ^b, i poświęcił go, bo w nim odpoczął od wszelkiego swego dzieła, które Bóg stworzył i uczynił. 4 Takie są dzieje stworzenia niebios i ziemi w dniu, w którym Pan Bóg uczynił ziemię ^c i niebiosa; 5 Wszelkie krzewy polne, zanim były na ziemi, i wszelkie rośliny polne, nim wzeszły. Bo Pan Bóg jeszcze nie spuścił deszczu ^d na ziemię i nie było człowieka, który by uprawiał ziemię. 6 Ale z ziemi wychodziła para, która nawilżała całą powierzchnię ziemi. 7 Wtedy Pan Bóg ukształtował człowieka z prochu ziemi ^e i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia ^f. I człowiek stał się żywą duszą. 8 Pan Bóg zasadził też ogród w Edenie, na wschodzie, i umieścił tam człowieka, którego ukształtował ^g. 9 I wywiódł Pan Bóg z ziemi wszelkie drzewa miłe dla oka i których owoce były dobre do jedzenia oraz drzewo życia ^h pośrodku ogrodu i drzewo poznania dobra i zła ⁱ. 10 A z Edenu wypływała rzeka, aby nawadniać ogród; i stamtąd dzieliła się na cztery główne rzeki. 11 Nazwa pierwszej – Piszon; to ta, która okrąża całą ziemię Chawila, gdzie znajduje się złoto. 12 A złoto tej ziemi jest wyborne. Tam też jest bdellium i kamień onyksowy. 13 Nazwa drugiej rzeki – Gichon; ta okrąża całą ziemię Kusz ^{▼▼Etiopia}. 14 Nazwa zaś trzeciej rzeki – Chiddekel; płynie ona na wschód ku Asyrii. A czwarta rzeka to Eufrat. 15 Pan Bóg wziął więc człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby go uprawiał i strzegł. 16 I rozkazał Pan Bóg człowiekowi: Możesz jeść do woli z każdego drzewa ogrodu ^k; 17 Ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz, bo tego dnia, kiedy zjesz z niego, na pewno umrzesz ^l. 18 Pan Bóg powiedział też: Niedobrze, by człowiek był sam; uczynię mu odpowiednią dla niego pomoc ^m. 19 I ukształtował Pan Bóg z ziemi wszelkie zwierzęta polne i wszelkie ptactwo niebieskie, i przyprowadził je do Adama, aby zobaczyć, jak je nazwie; a jak Adam nazwał każdą istotę żywą, taka była jej nazwa. 20 I Adam nadał nazwy wszelkiemu bydłu i ptactwu niebieskiemu, i wszelkim zwierzętom polnym. Dla Adama jednak nie znalazła się pomoc odpowiednia dla niego. 21 Wtedy Pan Bóg zesłał głęboki sen na Adama; a gdy zasnął, wyjął jedno z jego żeber i zapełnił ciałem miejsce po nim. 22 I z tego żebra, które Pan Bóg wyjął z Adama, utworzył kobietę i przyprowadził ją do Adama. 23 I Adam powiedział: To teraz jest kość z moich kości i ciało z mojego ciała; dlatego będzie nazwana kobietą ^{▼▼BG mężatką}, bo z mężczyzny ^{▼▼BG męża} została wzięta. 24 Dlatego opuści mężczyzna swojego ojca i swoją matkę i połączy się ze swoją żoną, i będą jednym ciałem ^p. 25 I oboje, Adam i jego żona, byli nadzy, a nie wstydzili się.